کاغذ ديواري يکي از پوشش‌هاي محبوب براي ديوارهاي فضاهاي مختلف است که جلوه بي‌نظيري به دکوراسيون داخلي مي‌بخشد. از آنجا که کاغذهاي ديواري انواع مختلفي دارند براي خريد کاغذ ديواري بايد نوع متناسب آن با محيط مورد نظر انتخاب شود. اما کاغذ ديواري از چه زماني در جهان براي پوشش ديوارها استفاده شده است؟ در اين مقاله با تاريخچه کاغذ ديواري آشنا مي‌شويم.
استفاده از کاغذ ديواري از چين باستان آغاز شده است. کاغذ را چيني‌‌ها اختراع کردند و حدود 200 سال پيش از ميلاد کاغذ برنج را بر ديوارهاي منازل خود مي‌چسباندند. در قرن هشتم ميلادي عرب‌ها از طريق يک زنداني چيني به راز کاغذ پي بردند و سپس دانش کاغذسازي را به اروپاييان منتقل کردند.
در اروپا اشراف‌زادگان به نقاشان سفارش نقاشي در ابعاد وسيع را مي‌دادند تا از آنها براي پوشش ديوارهاي منازل خود استفاده کنند. اما کاغذ ديواري به شکلي که امروزه وجود دارد با پيدايش صنعت چاپ توليد شد.
کاغذ ديواري در دوره رنسانس بسيار مورد استقبال اشراف قرار گرفت و محبوبيت زيادي پيدا کرد. کاغذ ديواري در آن زمان با استفاده از تکنيک چاپ کليشه چوبي تهيه مي‌شد.
استفاده از فرشينه‌هاي تزييني بر ديوارهاي بناها در طول قرون وسطي متداول شد. اين فرشينه‌ها علاوه بر زيبايي و جلوه خاصي که به فضا مي‌دادند، به عنوان عايق عمل کرده و از هدر رفت گرماي درون اتاق جلوگيري مي‌کردند.
تهيه اين فرشينه‌ها با توجه به گران‌قيمت بودنشان تنها براي اشراف و افراد ثروتمند جامعه امکان‌پذير بود بنابراين طبقه متوسط و نيمه مرفه براي زيبا کردن فضاي منزل خود به سراغ کاغذ ديواري رفتند.
طرح کاغذهاي ديواري اوليه متاثر از فرشينه‌ها و مشابه آنها طراحي مي‌شد. اين ورقه‌هاي بزرگ کاغذي گاهي مانند فرشينه‌ها به صورت آزاد بر ديوار نصب مي‌شدند و گاهي هم مانند نصب امروزي به سطح ديوار چسبانده مي‌شدند.
در مرور تاريخچه کاغذ ديواري به نام آلبرشت دورر، نقاش و رياضي‌دان آلماني قرن شانزدهم برمي‌خوريم. او در زمينه چاپ تصاوير بزرگ و چاپ‌هاي تزئيني ديواري تبحر داشت. او بزرگ‌ترين گراورساز زمان خود بود و به زيبايي روي فات و چوب حکاکي مي‌کرد و آثارش تاثير زيادي بر هنر قرن شانزدهم اروپا داشت.
«طاق نصرت» بزرگ‌ترين تصوير چاپي به دستور ماکسيميليان اول امپراتور روم مقدس چاپ شد. ابعاد اين کاغذ ديواري 3.57 در 2.95 متر بود و از 192 ورقه کاغذ تشکيل شده بود. از اين نمونه کپي‌هايي نيز تهيه شده بود که در بناها و قصرها مورد استفاده قرار گرفت.
در ميان کشورهاي جهان، انگلستان به عنوان کشوري پيشرو در صنعت کاغذ ديواري شناخته مي‌شود. قديمي‌ترين کاغذ ديواري در سال 1509 در لندن چاپ شده است. قطع روابط انگلستان با ساير کشورها بعد از دوران تکفير هنري هشتم از سوي کليساي کاتوليک باعث شد فرشينه به اين کشور صادر نشود در نتيجه ثروتمندان و نجيب‌زادگان انگليسي به استفاده از کاغذ ديواري متمايل شدند.
توليد کاغذ ديواري در دوران حکومت اليور کرامول متوقف شد اما پس از بازگشت چار دوم دوباره درخواست براي کاغذ ديواري افزايش يافت. بريتانيا در اواسط قرن هجده اولين توليدکننده و صادرکننده کاغذ ديواري در اروپا محسوب مي‌شد.
پس از انقلاب صنعتي و توسعه چاپ با نيروي بخار، کاغذ ديواري به صورت انبوه توليد شد، در نتيجه قيمت آن کاهش يافت و طبقه متوسط نيز قادر به خريد آن شدند تا ديوارهاي منزل خود را با کاغذ ديواري پوشش دهند. بعدها در قرن بيستم کاغذ ديواري يکي از اجزاي اصلي دکوراسيون داخلي در اروپا شد.
در سده‌هاي مياني دوران اسلامي يکي از معروف‌ترين و مرغوب‌ترين کاغذها به نام کاغذ سمرقندي در شهر سمرقند ساخته مي‌شد. مسلمانان به کمک کاغذسازان چيني کارگاهي را در شهر سمرقند راه‌اندازي کردند و صنعت کاغذسازي را گسترش دادند.
در ايران اولين بار در زمان ناصرالدين شاه قاجار کاغذ ديواري به کشور وارد شد. ناصرالدين شاه علاقه زيادي به معماري و هنر غرب داشت و براي نوسازي کاخ گلستان از کاغذهاي ديواري وارداتي براي پوشش ديوارهاي آن استفاده کرد.
درباره این سایت